Franc Müller

Homeopaat en gesprekstherapeut

Rodehond

Algemene informatie

De term Rodehond is een beschrijving van de huiduitslag waarbij het kind een rode huid krijgt die doet denken aan de huid van een hond. Rubella is afkomstig uit het Latijn en betekent "klein rood". De ziekte is voor het eerst beschreven in 1815 in Duitsland (en pas sinds 1962 is het virus bekend).
 De Rodehond is een virus ziekte (Togaviridae rubellla). Het virus verspreidt zich via de lucht en vocht. Besmetting vind plaats via de luchtwegen. Rodehond is bij kinderen een ongevaarlijke ziekte. Voor zwangere vrouwen is het echter wel uiterst gevaarlijk. Als zij geen afqweerstoffen tegen de rode hond hebben en in de eerste drie maanden van de zwangerschap met rodehond in aanraking komen, hebben ze 50% kans een kind met ernstige afwijkingen ter wereld te brengen. Daarbij kan het gaan om blindheid, doofheid, hartafwijkingen, open gehemelte en psychische aandoeningen.
 Rodehond wordt ook wel de driedaagse mazelen genoemd. Dit omdat de ziekte drie dagen duurt en minder hevige symptomen heeft dan de ‘gewone’ mazelen, die meestal zeven tot tien dagen duurt.
Heeft men de ziekte eenmaal op natuurlijke wijze gehad, dan ontstaat er een levenslange afweer. Ongeveer de helft van de besmette mensen merkt helemaal niets van het virus maar bouwt wel de afweer ertegen op. Ongeveer 95% van de mensen die wel symptomen krijgen krijgt ook de uitslag.

Incubatietijd

De incubatietijd loopt uiteen van veertien tot eenentwintig dagen. Hoewel de symptomen maar drie dagen te zien zijn, vormen kinderen met rodehond een besmettingsgevaar voor anderen van zeven dagen voor het uitbreken van de huiduitslag tot aan vijf dagen daarna.
 Voor de tweede wereldoorlog en in de jaren 50 en 60 was er een "opleving" van rodehond om de 3 tot 5 jaar (in de VS om de 6-9 jaar). Door de toegenomen hygiëne, kwaliteit van de voeding en schoon water nam de frequentie en het aantal besmette kinderen na de tweede wereldoorlog gestaag af. Bij de introductie van het vaccin in 1969 was het nog een af en toe voorkomende ziekte. De hoofdreden van de vaccinatie was dan ook om het geboortesyndroom te voorkomen (zie onder).

Symptomen en verloop van de ziekte

Kind met rodehond
  Kind met de rodehond

De eerste tekenen van de rodehond lijken op een gewone griep. De patiënt wordt in lichte mate ziek, heeft lichte koorts en wat heldere neusafscheiding. Na ongeveer vierentwintig tot zesendertig uur komt de typische rode huiduitslag.
 De uitslag bestaat uit heel kleine, nauwelijks verhoogde vlekjes. Meestal begint die uitslag op het gezicht en verspreid zich via de romp naar de ledematen. Na drie dagen (vandaar de ook wel gebruikte naam "drie dagen mazelen") verdwijnt hij weer, meestal eerst van het gezicht daarna van de rest van het lichaam. De huid kan daarna gaan "vervellen". Als de uitslag de onderbenen op de derde dag bereikt, vermindert de uitslag op het gezicht.
Vaak zwellen de lymfeklieren pijnlijk op vooral die aan de achterzijde van hoofd en nek en achter de oren. Die zwelling duurt over het algemeen zes of zeven dagen, ook al is de huiduitslag al verdwenen.
De hiervoor genoemde symptomen duiden op de klassieke vorm van rodehond. Veel kinderen hebben echter veel lichtere symptomen. Vaak is er geen huiduitslag te zien en zijn de symptomen moeilijk te onderscheiden van die van een kou of andere virale infectie. Ze ontwikkelen dan wel afweerstoffen.
Hoe jonger de patiënt is hoe milder de ziekte verloopt.
Ongeveer 4 dagen na de besmetting zijn de afweerstoffen tegen de ziekte al in het bloed aantoonbaar.

Complicaties en minder vaak voorkomende symptomen.

Soms doen de gewrichten pijn, hoewel dat meer bij volwassenen voorkomt. Eveneens kan er een lichte koorts optreden. soms kan er een oogbindvliesontsteking (conjunctivitis) ontstaan. Het oogwit wordt dan rood, geïrriteerd en kan iets zwellen. Daarbij kan pijn, verminderd zicht, lichtgevoeligheid en tranen ontstaan. Meestal gaat het na een paar dagen weer over.
Zeer zelden sterft iemand aan de ziekte.
Rodehond kan iedereen van elke leeftijd krijgen. Het is zeer zelden bij baby's en mensen boven de 40 gezien. Volwassenen zijn vaak heftiger ziek waarbij vooral de gewrichtspijnen sterker op de voorgrond treden.

Rodehond geboortesyndroom

Het grote gevaar van Rodehond is dat een vrouw die zelf geen rodehond heeft gehad en dus geen afweerstoffen tegen de ziekte heeft) dat alsnog krijgt tijdens de eerste drie maanden van de zwangerschap van haar kind. De besmetting kan leiden tot miskraam of een kind dat dood geboren wordt. Het virus kan de ontwikkeling van het zenuwstelsel van het kindje (dat in de eerste twee á drie manden gevormd wordt) negatief beïnvloeden en de ontwikkeling van het hart verstoren. Mocht het kind de besmetting overleven dan is er kans dat het kind geboren worden met ernstige hartafwijkingen, blindheid, doofheid, of levensbedreigende beschadigingen aan andere organen.
Hoe vroeger in de zwangerschap de ziekte optreed hoe ernstiger de schade aan het kind. Indien de ziekte optreed na de 16e week is er nauwelijks schade te verwachten.
Heb je dus een kinderwens en heb je de ziekte niet gehad (of niet gemerkt dat je hem gehad hebt), ben je niet gevaccineerd, dan is het zaak een bloedonderzoek naar de afweerstoffen tegen rode hond te laten doen. Heb je die niet dan kun je overwegen je als nog te laten vaccineren tegen rode hond.

Wat “levert” de rodehond op

Het is wat moeilijk te zeggen wat de rodehond ons oplevert omdat er steeds minder kinderen zijn die de kans krijgen dat spontaan door te maken. De vaccinaties voorkomen dat. Bij de kinderen waar ik het wel heb kunnen waarnemen lijkt het vooral een algemene oefening van het afweersysteem te zijn. Na de ziekte zie je vaak dat ze minder gevoelig worden voor allerlei virale infecties zoals verkoudheden en griep.

Hulpmiddelen en behandeling

Kinderen met rodehond zijn zelden erg ziek. Ze hoeven dan ook niet in bed te blijven en mogen bij mooi weer best naar buiten, hoewel ze absoluut uit de buurt van zwangere vrouwen moeten blijven om bovenstaande redenen; om het zekere voor het onzekere te nemen is het daarom beter om ze niet in de buurt van jonge vrouwen te laten komen van wie niet bekend is of ze mogelijk zwanger zijn.
Verder is er over het algemeen geen vorm van behandeling nodig. Indien het exantheem (de huiduitslag) niet wil doorbreken zijn daar, net als bij eventuele complicaties, specifieke homeopathische geneesmiddelen voor.

Homeopathie

Over het algemeen is behandeling met homeopathische middelen bij rodehond niet nodig. Een enkele keer wil de uitslag niet doorbreken en loopt de koorts op. Voor die situaties hebben we een aantal specifieke middelen.
Ga niet zelf aan het dokteren als je niet goed weet wat je doet. Consulteer een homeopaat.