Franc Müller

Homeopaat en gesprekstherapeut

Lyme en bloedtests

Problemen met de bloedtests

Er zijn in toaal 6 verschillende test in omloop om Lyme onderzoek te doen.

Elisa

Elisa is een afkorting van Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay.
Als ons lichaam een bacterie of virus vindt, maakt het dat onschadelijk door daar, o.a. een stofje aan te koppelen. Door nu bloed af te nemen en dat aan een gestandaardiseerd procédé te onderwerpen kan men aantonen of er afweerstoffen in het bloed zitten.

Het probleem met lyme is dat de test positief kan uitvallen omdat iemands afweersysteem de bacterie onschadelijk heeft gemaakt en de afweerstoffen nog aanwezig zijn. Hij krijgt een positieve score en zou de borreliose hebben. Dat terwijl het lichaam het al heeft opgelost. Aan de andere kant kunnen de bacteriën zo snel uit het bloed weg zijn dat er geen antistoffen zijn. De test valt negatief uit terwijl de borreliabacteriën in de weefsels zitten.

Western-blot

Ook hier wordt het bloed getest op antilichamen (afweerstoffen) tegen de lyme. Daarmee zijn dezelfde bezwaren te maken, wat betreft lyme, als bij de elisa. Echter de western blot geeft veel minder vaak positief of negatief foute diagnose.

PCR

Polymerase chain reaction (PCR) is een techniek die geen antilichamen aantoont, maar het DNA van de Borreliabacterie. Ook deze techniek is niet onfeilbaar, omdat het geen onderscheid maakt tussen een levende of dode bacterie. Bovendien stelt deze techniek hoge eisen aan laboratoria en vraagt speciaal opgeleide technici. Deze techniek is op meerdere manieren toepasbaar. 
Eén manier is door middel van een huidbiopt van de EM of ACA, acrodermatitus chronicum atrophicans, een huidafwijking en symptoom van chronische Lyme. Deze techniek wordt meestal door een dermatoloog gebruikt. Ook hier is de kans op een negatieve foutieve uitkomst groot. Eén van de redenen is dat het huidbiopt te weinig cellen bevat voor onderzoek.  
PCR op urineonderzoek lijkt een goede aanvulling op het bestaande bloedonderzoek. Probleem is wel dat het uitvoeren van PCR hoge eisen stelt aan laboratoria en is daarom niet overal uitvoerbaar.

Lumbaalpunctie

Bij een vermoeden van neuroborreliose kan, naast een bloedonderzoek, ook een lumbaalpunctie (ruggenprik) worden gedaan. Het hersenvocht (liquor) wordt dan onderzocht op antistoffen. Een lumbaalpunctie wordt uitgevoerd door een neuroloog als er symptomen zijn die wijzen op aandoeningen van het zenuwstelsel. Bij deze tests is de kans groot dat de uitslag negatief is, terwijl iemand wel is geïnfecteerd. Veel neurologen stellen een positieve lumbaalpunctie als voorwaarde voor de diagnose neuroborreliose en dus ook voor behandeling.

Q-RiBb test

Dr. Whitaker van Bowen Research, verbeterde de microscopische test en ontwikkelde de Q-RiBb test.(Quantitativ Rapid Idenfication Borrelia burgdorferi test) waarbij gebruik gemaakt wordt van specifieke fluorescentie technieken om de Borrelia burgdorferi zichtbaar te maken. De test methode is gebaseerd op een titratie met seriële verdunningen en een fluorescentie met antilichamen. Op deze manier toonde Dr. Joanne Whitaker de Borrelia burgdorferi aan in bloed, moedermelk, urine, placentaweefsel, sperma, traanvocht, tanden, schoudervocht, spinaalvocht, voetnodulus, vingergewrichtsvocht en Afrikaans stof. 
 Met deze Q-RiBb test wordt direct de bacterie aangetoond i.p.v. de antilichamen en deze zou dan ook perfect kunnen dienen als eerste screeningtest. De test ontving een voorlopige US Patent toelating en de FDA toelating is in voorbereiding. Dr.Mattman, genomineerd voor de Nobelprijs in 1997 voor haar werk de "Stealth Pathogens" over de celwandloze bacterievorm (CWD), kon het werk van Dr. Whitaker dupliceren en bevestigde een sensitiviteit van 100%. Het bijzondere aan de test is dat de antilichamen zowel aan de spirocheet als aan de CWD vasthechten. Prof. J.A.A. Hoogkamp-Korstanje pleitte al in 1997 in NTVG voor een verdere ontwikkeling van deze immunologische antigenendetectie omdat het eenvoudig toepasbaar is in het routineonderzoek. Het is dan ook verbazingwekkend, dat deze methode niet intensiever uitgeprobeerd en gebruikt wordt, waarmee de dilemma's van de immunologische antilichamentesten zouden kunnen worden uitgeschakeld. In een fascinerende video van A. Wright en M. Kroun is heel duidelijk het pleomorfisme, de cocci en filamentvorming in het bloed te zien.

Testen in Nederland en Duitsland

Hoewel geen enkele test dus 100% zekerheid geeft is de combinatie van alle gebruikte tests én klinische diagnose er met enige zekerheid vast te stellen of sprake is van borreliose.
In Nederland doet men altijd de Elisa en bij positief testen er nog eens de Western-blot achteraan.
In Duitsland worden alle vier de test's gelijk gedaan. Daardoor ontstaat er een zorgvuldiger beeld.
Hier is het adres van het Duitse laboratorium dat het zo doet:

Website: http://www.labor-koeln.de
Contactgegevens:
AMBULANZ
Zeppelinstraße
150667 Köln
Telefon 02 21 / 27 76 - 237  

LABOR
An der Wachsfabrik 25
50996 Köln
Telefon 0 22 36 / 39 11- 0
Fax 0 22 36 / 39 11 99
 

Een Nederlands bedrijf dat heel goed is (zegt men, zelf geen ervaring)

Website: http://www.prohealth.nl
Contactgegevens: 
Laboratorium Pro Health Medical
Bezoekadres: Schoutlaan 4a 6002 EA WEERT
tel: 0495 545000
E-mail:medical@prohealth.nl