Opstandig en lastig maar heel lief 13-08-2010

Een van de meest gehoorde bezwaren tegen de homeopathie door mensen die er niet "in geloven" is dat het " niet kan werken". Voor mij een opmerkelijke ontkenning van de waarneembare werkelijkheid. Dat is voor mij als homeopaat maar ook als ouder altijd het enige criterium geweest. vind er een verandering ten goede plaats of niet. Dat bepaald of een homeopathisch geneesmiddel, überhaupt elk geneesmiddel, werkt.

Ik geef u een voorbeeld. een moeder kwam met een jongetje met op zijn minst lastig gedrag.
Een lief aandoenlijk mannetje maar ....... altijd dwars, vol met streken en ondeugende dingen, niet luisteren, altijd wat anders doen dan gezegd, altijd opstandig, impulsief, gooien met dingen, zijn zussen plagen, zijn moeder slaan, enzovoort. Dit schreef ze de dag na de eerst inname van het geneesmiddel (hij was toen net 3 jaar oud):

" Hij had op zijn schooltje, een poosje zijn mondje dichtgehouden(????) en geluisterd naar de verhaaltjes van juffie, meegedaan met eieren  zoeken (vindt hij anders naar eigen zeggen""dom gedoe"", alles wat anders is is dom gedoe aldus mijn zoon) en meegezongen. (hij brult altijd zijn eigen liedjes er dwars doorheen)
Nadat hij vanmiddag ruim 2 uur in de zandbak in het speeltuintje hier voor ons huis heeft gespeeld,(????) deels in zijn eentje, (????)deels met zijn zussen, kwam hij vanavond pikzwart en heerlijk vies binnen, nadat ik hem geroepen had...(??????)
Samen met mij liep hij naar boven, in plaats van dat ik hem brullend mee  naar boven moest slepen.(????) Liet zich gewillig uitkleden,(???) wat erg veel werk scheelt qua zandberg op de bovenverdieping.
Daarna klom hij zelf in het bad,(???) deed de kraan aan, pakte zeep en liet zich door mij wassen(???) waarna hij zijn voeten onder de stromende kraan hield (????)en vervolgens zijn armpjes en daarna met zijn ruggetje genietend onder de warme douchestraal ging staan. Nou ja!
Hij roept altijd meerdere keren, te pas en te onpas op een dag: ""ïk ben een grote sterke man!!"", of ""ik ben niet klein, ik ben een man, een sterke man, ik!"" en daar gedraagt hij zich naar en zo wenst hij min of meer ook behandeld te worden, hahaha
En nu stond hij onder de douche zijn voetjes en zijn handjes te bekijken, keek in het spiegelende douchestopje naar zichzelf en zei zachtjes tegen mij: ""mama, ik ben xxxxxxx, ik ben een mens....""

Ze vroeg me of ik haar op een later tijdstip wilde helpen herinneren als ze dacht dat er niets gebeurd was.
Niet dat we hiermee alle problemen hebben opgelost of hij nooit meer opstandig, vervelend of irritant zal zijn. Maar het laat zien dat er wel degelijk iets gebeurd, en dat dat dus gewoon "kan". niks placebo effect of suggestie, niet met een ADHD achtige peuter. Dat wil er bij mij niet in.

De vraag is natuurlijk hoe het mogelijk is. Daar hebben we het een andere keer over.
Mijn grote vreugde is dat zo'n klein kereltje een stapje dichter bij zichzelf komt en in ieder geval een dag echt ontspannen kind is geweest......

Laatst vernieuwd: 18-08-2010